ภาคต่อของกลอนสั้น...ไร้สัมผัส สรรหาสาระอะไรก็ไม่ได้ (กรุณาอย่าจริงจัง)

จากเมื่อวาน ถึงวันนี้ มีภาคต่อ             มีคนรอ ตามดู กลอนหนูเขียน

ถึงจะบอก ออกตัว กลอนมันเกรียน       จงพากเพียร เขียนมาเถอะ กูอยากดู    

อันน้ำท่วม ถ้วนหน้า มาหนาหนัก         บ้างชะงัก จระเข้ มาจากไหน

หนูว่ายน้ำ อยู่ดีดี มาทำไม                 หรือสงสัย อยากรู้ ดูหน้าคน

พี่บอกว่า ไอ้เข้ อ๋อ..มันหลุด              แล้วยังพูด บอกให้ อย่าฉงน

อันไอ้เข้ ที่เห็น มันกลัวคน                 พอได้ยล หน้ามน เดี๋ยวก็ไป

ที่เห็นนี้ มันมี ไอ้เข้เลี้ยง                    ถ้าให้เรียง ไม่เยอะ พอนับไหว

แต่เพิ่งรู้ หลุดมาเพิ่ม ไอ้เข้ใคร            นับไม่ได้ แต่ไม่เยอะ แค่ร้อยฟาร์ม

พี่ออกมา บอกจริงจัง ให้สัมภาษณ์      ดูองอาจ ผึ่งผาย กระจายเสียง

พี่ไม่หลอก หนูรู้ ไม่เอนเอียง              พี่ยอมเสี่ยง หนูนับถือ พี่เก่งจัง

บางคนเจอ จระเข้ บ้างว่าเหี้ย              หนูไม่เคลียร์ แยกไม่ออก บอกได้ไหม

ตัวไหนเข้ ตัวไหนเหี้ย ใครเป็นใคร        พอรู้ไป ได้ชี้หน้า ว่าถูกตัว

อีกนิดหน่อย ขอพี่ จะได้มั้ย                เผื่อเอาไว้ เฉยเฉย ไม่เคยหลบ

ขอยาทา กันมันกัด ไว้ประคบ              โดนตะปบ เมื่อไหร่ จะได้ทา

มีอะไร อีกหนา นึกถึงพี่                    สิ่งดีดี พี่มอบมา พาสุขสันต์

ก็พวกเรา ออกจะรัก จะผูกพัน             ใครพากัน ว่าพี่ หนูไม่ฟัง

แล้วอีกยัง เค้าโจมตี บ้านนายก            ดูตลก มีบิ๊กแบ็ค วางกองใหญ่

หนูไม่เชื่อ เค้าหรอก นายกไทย           กลัวได้ไง ก็ ‘เอาอยู่’ รู้ทุกที

พี่บอกว่า บิ๊กแบ็ค วางสลอน               ไม่สั่นคลอน น้ำชะลอ กันน้ำไหล

พี่บอกว่า เรียบร้อยแล้ว ทั้งแถวไง        แล้วทำไม กทม. มันบอกยัง

แล้วนักข่าว ยังตาม ไปเช็คพี่              ตรงพื้นที่ เกิดเหตุ เป็นแนวใหญ่

นักข่าวบอก ไม่เสร็จนะ อีกตั้งไกล        ยังไม่ใกล้ กับคำ ว่าเสร็จเลย

นายกบอก เข้มแข็งนะ ไม่ร้องหรอก      โถพวกหอก ถ่ายหลังหาว กระทันหัน

น้ำตาไหล ออกมา เช็ดไม่ทัน              แล้วพวกมัน ก็มาว่า ท่านงอแง

แล้วยังล้อ งูน่ากลัว “งู จัง โป้”             โถพวกโง่ คนฉลาด มองไม่เห็น

จะแยกแยะ โง่-ฉลาด ยังไม่เป็น           ทำมาเล่น ผวนคำ ย้ำเยาะเรา                     

ถึงปิดฟ้า ด้วยมือ จะไม่มิด                 แต่หนูคิด ปิดตา หนูทั้งสอง

อะไรร้าย ไม่ดี หนูไม่มอง                  คนทั้งผอง ว่าพี่ หนูเกลียดมัน

เอ๊ะรึว่า จะฟังหู ไว้อีกหู                     เพราะดูดู ก็งงงง น่าสงสัย

หนูเชื่อพี่ แต่เกาหัว ทุกทีไป               เชื่อด้วยใจ เหตุผลไม่ สอดคล้องเลย

ครูบอกว่า ฟังใคร ก็ต้องคิด                จะถูกผิด เราแยกได้ เรียนหนังสือ

ใครบอกนก เป็นไม้ เราอออือ            ก็เสียชื่อ เราหมด เกิดเป็นคน

หนูขอเชื่อ ครูนิดหนึ่ง ได้มั้ยคะ           พวกพี่จะ ว่ามั้ย ขอสักหน

พี่ที่รัก หนูขอให้ พี่อดทน                  แล้วฝึกฝน ฝึกตน เป็นคนดี

ชีวิตนี้ เพื่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์            ปฏิบัติ ตั้งใจทำ อย่าสับสน

เป็นแบบอย่าง ที่ดีให้ เด็กทุกคน          ฟ้าจะดล ชาติไทย เราไชโย...

เขียนมั่วๆ ขึ้นมาอีกแล้ว...โดยหนูเอง...

ยิ่งเลอะเทะ ชินซะทีสิวะ...