วันพฤหัสบดีที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2555

เสียดาย...

วันนี้เจอข่าวเศร้า เพื่อนมาเล่า เด็กฆ่าตัวตาย
เรียนสูง จบเมืองนอก แต่ช้ำชอก ข้างในจิตใจ
เจอแฟนเก่า มีแฟนใหม่ น้องรู้สึก ว่ารับไม่ได้
เสียใจเป็นอย่างยิ่ง น้องเลยชิ่ง ฆ่าตัวตาย
   
โลกนี้มันน่าแปลก เราต้องแลก ตั้งมากมาย
เกิดมากว่าจะโต เปลืองทรัพยากรมากโข ไม่รู้หรือไง
ชนะมันทุกอย่าง สุดท้ายยัง มาแพ้จิตใจ
ปัญหามีทางออก หรือใครบอกให้ฆ่าตัวตาย

คนนะ ไม่ใช่หางจิ้งจก หากตายตก เดี๋ยวจะงอกใหม่
รู้ได้ไงว่าตายแล้วดี หากตายฟรี จะทำยังไง
ตอนอยู่ยังไม่ทำใจให้สงบ หรือไปปรภพแล้วจะสงบลงได้
หลายคนเป็นคนเก่ง ฉันล่ะเง็ง จะรีบตายไปไย
   
หัวหงอกต้องเผาหัวดำ ต้องเจ็บช้ำมากแค่ไหน
พ่อแม่ต้องเผาลูก จิตพันผูก คิดถึงเค้ามั้ย
บางคนบอก พ่อแม่ไม่รัก ลองชั่งน้ำหนักดูใหม่ดีไหม
หากไม่รัก จะเลี้ยงดู จะอุ้มชูทำซากอะไร
ความรักไม่เหมือนความฝัน มันอาจต่างกันที่สไตล์
มองตัวเองในกระจกเงา ดูซิว่าเรา เค้าหน้าเหมือนใคร
   
ลองรักษาหัวใจให้แข็งแรง บางครั้งก็แบ่งให้ความทุกข์ไป
เศร้าเถอะ เสียใจซะ ถ้ามันหนักหนา เราก็ร้องไห้
แต่จงรอเวลา ขอจงอย่า อย่ารีบฆ่าตัวตาย
ทุกคนผ่านความทุกข์ แล้วก็สุข แล้วก็ทุกข์อีกได้
โลกนี้มีสมดุลย์ เราน่าจะคุ้น คุ้นเคยเอาไว้
ทุกข์สุขก็ธรรมดา ขอจงอย่าตีโพยตีพาย

เกิดมาเพื่อมีประโยชน์ ทุกคนได้โฉนดชีวิตหนึ่งใบ
ต้องใช้อย่างระวัง ไม่งั้นอาจพัง ทำเราบรรลัย
เราทุกคน มีประโยชน์ แม้ไม่สวยสด อย่างนางสาวไทย
ไม่ใช่แลคโตบาซิลลัส แต่เราก็หัด ทำคุณประโยชน์ได้
พ่อแม่เพื่อนฝูงอีกทั้งน้องนุ่ง ส่วนน้องไม่นุ่ง ไม่นับเอาไว้
เค้าอุตส่าห์ ให้เราเกิดมา มาคิดดีกว่า ว่าจะทดแทนยังไง

บุญคุณของพ่อแม่ ขอเพียงแค่ คิดดีจากหัวใจ
ทุกคนที่รักเรา ทำดีต่อเขา ตอบแทนให้ไป
ศัตรูก็ยังดีวะ ทำให้เรามีมานะ อดทนชิบหาย
ธรรมชาติที่เอื้อเฟื้อ เราก็จุนเจือ ประหยัดกินใช้
ช่วยกันคนละนิด ช่วยๆกันคิด ช่วยกันเอาใจใส่
เริ่มต้นที่จุดเล็กๆ เริ่มจากเด็กๆ จนโตเติบใหญ่

ล้างซะ..ความคิดเก่าๆ อะไรเน่าๆ ปล่อยมันผ่านไป
สังคมดีต้องช่วยกันสร้าง อย่ามาอ้าง ไม่ใช่เรื่องของ “ไอ”
มีลูกก็ต้องสอน ใช่มายอกย้อน ก็สังคมเลวร้าย
สอนดีมีคุณภาพ แสงออร่าอาบ รอบสังคมไทย
มีปัญหาก็กล้าแก้มัน รับรองไม่มีวัน จะฆ่าตัวตาย

ดีจังนะในความฝัน ฉันแอบเห็นมัน สงบ สดใส
ความจริงช่างเป็นยาก ฉันล่ะอยาก...ฆ่าตัวตาย
คุณๆที่ตั้งใจอ่าน อ่านมาตั้งนาน คิดเหมือนกันมั้ย

ขอได้รับคำขอบคุณจาก...
It’s me…
Kannika Entertainment
21 มีนาคม 2555




   
   

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น