เขียนมาด้วยความถี่สม่ำ เสมอค่ะ เพราะว่าอยากจะออกความคิดความเห็น...(ถึงแม้ว่าจะลำเอียงเข้าข้างเจ๊เสมอๆ เลยก็ตาม แหม...ก็คนชอบมันพอกันอ่ะเนาะ) ก็คนเรามีสิทธิ์คิด แต่บางทีก็ไม่มีสิทธิ์พูดนะคะ คือตอนพูดน่ะไม่ลำบากค่ะ แต่หลังจากนั้นอาจตายโดยอายุขัยไม่เป็นใจเอาได้ง่ายๆ หนูเลยคิดว่า มันน่าจะดีฝ่าที่หนูเขียนจดหมายลับๆมาเรื่อยๆอย่างงี้ เจ๊ของหนูใจดี ถึงแม้ระหว่างทางอาจมีคนแอบอ่านบ้างนิดๆหน่อยๆ แต่พอนับตีนแล้ว อาจพอวิ่งไปตายที่โรงพยาบาลทันนะคะ ก็หนูน่ะเข้าข้างเจ๊ไปซะทุกเรื่อง หนูก็กลัวว่าคนเค้าจะหมั่นไส้เอาน่ะสิคะ
ฉบับนี้มันก็มี เรื่องติดใจอยู่นี๊ดนึงค่ะ ถ้าหนูบอกเจ๊แล้ว เจ๊เหยียบเลยนะคะ เดี๋ยวนี้เพื่อนๆหนู เค้าเป็นอะไรกันไม่รู้นะคะ เค้าบอกเบื่อการบ้านการเมืองตำบลเราค่ะ เค้าว่าเค้าอยากย้ายตำบลนะคะ แต่ก็ไม่รู้จะไปทำมาหากินอะไร บางคนถึงกับหาแฟนต่างตำบลไปเลย จริงๆหนูก็เคยคิดนะคะ ว่าจะไปนั่งไขว่ห้างเป็นซินยอริต้าอยู่อีหรอบดีมั้ย แต่คิดๆดู ตำบลเค้าชอบกินแต่ขนมปัง แล้วหนูจะไปนั่งเสล่อชันเข่าจกส้มตำแซ่บๆ แลบลิ้นแผล่บๆ มันก็ดูไม่เหมาะ เดี๋ยววัวกระทิงมันจะขวิดตายคาไหปลาร้าซะเปล่าๆ อยู่ที่นี่แหล่ะดีแล้ว แล้วมันก็มีข้อจำกัดที่ใหญ่มากซะด้วยอีกอันหนึ่ง คือไม่ได้เกิดมาแบบสวยเลือกได้น่ะค่ะ...แฮ่ะๆ
หนูเคยอ่านเจอ ในหนังสือนะคะ เค้าว่าตำบลเรานี่แต่โบร่ำโบราณ คนโพ้นทะเลพวกไอ้หนุ่มซินตึ๊งเค้าชอบมาปักหลักอาศัย เค้าว่า ความชื้น อุณหภูมิกลางวันกลางคืนไม่ต่างกันมาก มีทะเล มีที่ราบ พายุแรงๆพัดมาก็มีกำแพงภูเขากั้นไว้ ดินอุดม แมลงยั้วเยี้ย ปลายุ่ยยั่บ ปลูกอะไรก็ขึ้น เค้าโจษจันกันถึงขนาดว่าตำบลเราเนี่ย เอาท่อนไม้มาปัก ใบก็งอกแล้ว น่าอิจฉาคนโบราณโบร่ำเนาะเจ๊เนาะ อะไรมันจะขนาดนั้น ปุจฉา...อยากถามว่า แล้วปัจจุบันมันหายไปไหนล่ะฮึ...
ตำบล เรามันน่าอิจฉาจริงๆมั้ยน้าเจ๊ เคยได้ยินมากับสองรูหูเลยนะเจ๊ นานมากแล้ว คนตำบลข้างๆที่ห่างกันแค่มหาสมุทรน่ะค่ะ เค้าเคยเปรยกับหนูว่า ตำบลเราดีนะ เค้าบอกว่าในน้ำมีปลา ในนามีข้าว บ้านเค้าน่ะแผ่นดินไหว ภัยธรรมชาติสารพัด ตอนแพ้สงคราม พ่อแม่เค้าไม่มีข้าวกินด้วยซ้ำ หนูบอกไปด้วยความภาคภูมิใจ ว่าหนูรู้ตั้งนานแล้ว บ้านเราเลยสบายๆ ไม่รีบร้อน ใครจะแข่งอะไรด้วย เราก็ไม่สน เราเรื่อยๆ ช้าๆได้พร้าเล่มงามนะคะ เราช้าก็ไม่ได้หมายว่าความเราหยุดเดินนี่เนาะ เค้าบอกว่าเสียอย่างเดียว...คนตำบลเราชอบทะเลาะกัน!
อ้าว...มา พูดอย่างงี้มันไม่ถูก ปั๊ด!...เดี๋ยวก็ตบบ้องหูซะนี่ เรื่องของผลประโยชน์ ชอบไม่ชอบเราไม่รู้ แต่จะมาให้เรายอม เราจะยอมได้ไง อย่างเมื่อเช้าเนี่ยดูทีวีมาสดๆเลย ที่หัวหน้าพรรครักตำบลออกมาแฉลูกพรรคตัวเอง เพราะลูกพรรคออกมาแสดงจุดยืน (ซึ่งก็น่าจะเป็นส้นตีนตัวเองน้า...หนูก็งงๆว่าคนพวกเนี้ยเค้ายืนบนอะไรกัน) เค้าแสดงจุดยืนว่า เค้าไม่ได้ลาออกจากการเป็นสส. แต่ลาออกจากตำแหน่งในพรรค ยิ่งฟังก็ยิ่งเง็ง ในขณะที่หัวหน้าพรรคก็ออกมายันว่า คนเนี้ยลาออกไปแล้ว มีหลักฐานและลายเซ็นต์ด้วย คนเนี้ยก็ไม่ยอม...ยังมาให้สัมภาษณ์ด่าหัวหน้าว่าเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ เด็ก เป็นคนยังไงทำไมตัวจะไม่รู้ เผด็จการ ไม่เห็นหัวใคร ไม่ฟังใคร เห็นแก่ตัว หนูฟังแล้วก็ไม่เข้าใจว่า ถ้าเค้าเลวร้าย แล้วมาอยู่ด้วยกันทำไมหว่า คิดจนรังแคร่วง คันหัวจัง แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้
หัว หน้าพรรคเลยมาพูดแถลงให้แจ่มแจ้งดำแจ๋ (ดำแล้วกัน...ดำยังไม่ได้เป็นพวกใคร) บอกว่าขอโทษคนทั้งตำบลที่ชักนำคนแบบนี้เข้าพรรคมา พร้อมเปิดคลิปวีดีโอ เห็นแล้วอึ้ง คนนั้นที่เป็นลูกพรรคนั่งคุยกับหัวหน้า ซึ่งบอกว่าเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กน่ะค่ะ พูดถึงถนนทางหลวงชนบทที่จะมาตัดผ่านหน้าบ้านเค้าเอง เอางบประมาณมา แล้วเค้าก็จะทำเอง หรือหาคนอื่นมาทำเอง โดยยืนยันว่าเค้าได้ผลประโยชน์ด้วยแน่นอน ไม่มากค่ะ แค่ประมาณ 10% เอง จิ๊บๆ ถ้า 500 ล้าน ก็ได้แค่ 50 ล้านเองอ่ะค่ะ ฮือๆ...นักการเมืองตัวอย่าง! ตัวอย่างที่ดีของนักการเมืองที่...จุดจุดจุด หนูเพิ่งรู้นะคะ ว่าชาติก่อนตำบลเราติดหนี้บุญคุณคนพวกนี้มากมายเหลือเกิน ชาตินี้เค้าก็เลยตามมาเก็บคืน นี่มันทบต้นทบดอกรึยังคะเจ๊ อย่าบอกนะว่ามาเอาแค่ดอกเบี้ย แล้วชาติหน้า หนูยังต้องไปเจอเค้าอีก หนูไม่อยากเจอแล้ววววว...แงๆ...หนูอยากฟ้องโดเรม่อน
หนูว่า ถ้าพี่คนนี้แกกลับมาในวงการเมืองได้อีกนี่แสดงว่าตำบลเรานี่ใจพระสุดๆนะคะ เจ๊ พี่แกโดนจับได้ ถูกล้อกิ๊วๆขนาดนั้นแล้ว ถ้าพรุ่งนี้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ ดูท่าว่าลูกตำบลเราจะเป่าปี่พระอภัยกันมากไปรึเปล่า เวทมนต์เลยครอบหน้า ถ้ามีวันที่เค้ากลับมาจริงๆ เราน่าจะขึ้นป้ายล้อมตำบลยินดีต้อนรับคนโกงจากทั่วโลกมาฝนตกขี้หมูไหลด้วย กันให้มันโจ๊ะพรึมๆตึ่งโป๊ะกันไปเลยนะคะ หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าด้วยกรรมที่หนูก่อเอาไว้ หนูจะต้องตายใหม่อีกกี่หมื่นชาติถึงจะพ้นเคราะห์จากการถูกโกงอ่ะค่ะ เจ๊เป็นคนดี ความดีอาจส่งผลให้เจ๊นิพพานในเร็ววัน หนูนี่แย่เลย แค่จะให้อภัยคนชั่วยังลำบากเลยค่ะเจ๊
เออ...ลืมชื่นชมเฮียหัว หน้าพรรคคนนั้นไปเลย คนที่เอาเทปแบบนี้มาแฉน่ะค่ะ หนูว่าแกต้องเคยเป็นทีมงานสาระแนมาก่อนแน่ๆเลย ทักษะในการถ่ายคลิปแกเนี่ย เก่งขึ้นทุกวันนะคะ ใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ หนูยกให้แกเป็น Man of the match of the clips ไปเลยค่ะ เจ๊เห็นด้วยมั้ยคะ ถ้าไม่เห็นด้วย หนูจะได้ถอนคำพูด หนูแล้วแต่เจ๊แหล่ะ...เอ๊...คิดอีกที เจ๊มีผู้รับเหมาทำป้ายรึยังอ่ะ เดี๋ยวหนูรับงานให้ คิดราคากันเอง บวกเพิ่มนิดหน่อย ห้าแสนตารางกิโลเมตร เส้นรอบวงซักเท่าไหร่น้อ ได้เวลาลืมตาอ้าปากกันซักที จะยื่นซองเมื่อไหร่ อย่าลืมกรี๊งกร๊างน้า...รักกันเหนียวแน่นทนนาน
เจ๊...อีก เรื่องที่หนูได้ยินมาแล้วอยากจะชื่นชมคือเรื่องโปรเจ็กท์ยักษ์ เรือนจำซุปเป้อร์แม็กซิมั่มอันนั้นน่ะค่ะ หนูว่าคอนเซ็ปท์ดีจังนะคะ เอาคนค้ายาฯไปอยู่รวมกัน แยกกันกิน อยู่ หลับ นอน ไม่ต้องให้เจอใคร ไม่ว่าภายในภายนอก อาหารไหลไปตามราง ว่าแต่เค้าจะไม่เจอใครจริงๆใช่มั้ยคะ แล้วเราจะเอาตังค์ที่ไหนมาสร้างคะ ระบบที่แข็งแรงทนทานขนาดนั้น แถมใช้เทคโนโลยีควบคุมเพียบเลย อย่างกับเดอะร็อค คุกในหนังฝรั่งเลยค่ะ เราต้องไปกู้เงินเค้ามาสร้างอีกแล้วใช่มั้ยคะเจ๊ ก็นั่นสิเนาะ จะเอาฟางก้อนมาสร้างได้ยังไงหว่า แต่ว่า...เรายังไม่ได้ทำคันคอนกรีตกั้นน้ำท่วมกันเลยนะคะ อีกไม่กี่เดือนเดี๋ยวก็หน้าฝนแล้ว ว่ากันว่าปีนี้เจอลานินญ่า ฝนก็จะตกเร็วกว่าเดิมด้วยนะเจ๊ เอาเรื่องน้ำท่วมก่อนดีฝ่ามั้ยคะ ไอ้หนูก็กลัวเจ๊จะลืม ยิ่งยุ่งๆอยู่ด้วย...
ส่วนเรื่องเรือน จำ ในขณะที่งบน้อย ขอแนะนำให้ไปดูกรงขังผู้ป่วยทางจิต (คนบ้าน่ะค่ะ) ตามหลังคาแดงนะคะเจ๊ ลงทุนต่ำ เห็นผลสูง จะย้ายไปไหนก็ง่ายอีกต่างหาก เอาเครนยกเอาก็ได้ด้วย จะว่าก้าวล้ำข้ามเส้นสิทธิมนุษยชนมั้ยนี่ ก็ขอให้ re-run กลับไปตอนที่เค้าขายยา และบ่อนทำลายประเทศนะคะ ว่านั่นมันก้าวล้ำทำลายสิทธิมนุษย์กี่คน ลงโทษหนักๆแล้วก็ไม่ต้องลดโทษ อย่างน้อยก็อาจลดพวกมือใหม่หัดค้าหัดเสพได้บ้าง มันคิดไม่ได้ ให้มันกลัวก็ยังดีเนาะ
แต่ตำบลเรามีการผวาล่วงหน้าแบบนี้ด้วย นะคะ ไม่รู้ว่าเจ๊จะรู้มั้ย คือกลัวว่าถ้ากำหนดบทลงโทษหนักๆ แล้วในกรณีที่จับผิดตัว ไปจับแพะเข้าล่ะจะทำยังไง อ้าว...นี่มันเกาไม่ถูกที่คันรึเปล่าคะเจ๊ วู้...อะไรมันจะไว้ใจไม่ได้ขนาดนั้นเนาะ เราควรไปแก้ที่วิถีทางในการจับกุมดีมั้ยคะ เอาให้จั๋งหนับ จับให้โดนตัวจริง พอจับได้แล้วก็จัดให้หนัก ตำบลเราใจดีนะคะ สารภาพก็ลดโทษครึ่งหนึ่งแล้ว เป็นแรงจูงใจให้คนทำผิด หรือว่าตำบลอื่นๆ เค้าก็ทำกันคะ หนูมันก็อยู่แต่ในตำบลเลยไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ เวลาออกจากบ้านก็พยายามเทขี้เลื่อยออกจากหัวแล้วน้า แต่ว่ามันก็ไม่หมดซักทีอ่ะค่ะ หนูคิดเอาเองว่าการโดนลงโทษก็เป็นกรรมอย่างหนึ่งที่คนไม่ดีควรได้รับ คือซ้อมไว้ก่อนเจอของจริงในปรภพก็ดีนะคะ เจ๊ว่าแมะ...
มี เรื่องอะไรอีกน้า ที่อยากจะบอกเจ๊...อ๋อ นึกได้แล้ว เรื่องรมต.ที่เจ๊แต่งตั้งเอาไว้ ที่เค้าติดบัญชีดำ (อันนี้ดำจริงๆ) ของตำบลฝรั่งน่ะค่ะ ไม่รู้ตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว ตั้งแต่ติดตามข่าวอบต. หนูก็เพิ่งรู้ว่า ความจริงนี่มันมีหลายแง่มุมนะคะ หนูโง่อยู่ตั้งนานแสนนาน หนูเข้าใจว่า ความจริงก็คือความจริง มีได้แค่อย่างเดียว ซึ่งที่จริงแล้วความจริงมันดิ้นได้ คนนี้ก็พูดความจริงว่าไม่เคยทำอะไรผิด ทุกอย่างทำด้วยใจตลอด ซึ่งคำพูดที่มาจากใจก็อ่านเอาจากกระดาษหมดเลย หนูเลยแอบคิดถึงหัวใจกระดาษ เบาๆก็ขาด แค่ลมบางเบาก็ปลิว เคว้งคว้างล่องลอยในสายลม...อะไรไปเรื่อยเปื่อย
เจ๊ก็เชื่อ ใจในคนตำบลเราซึ่งมันก็ถูกต้องแล้วแหล่ะ ก็เจ๊หลับตาจิ้มมากับมือนี่เนาะ ก็ผ่านการเลือกที่ดีงามมาแล้ว เค้ากลั่นความรู้สึกจากใจ อ่านมาจากกระดาษถึงขั้นนั้น คงเป็นวิธีป้องกันการพูดจากใจเลยเพราะเดี๋ยวจะร้องไห้ในขณะพูดเนอะ เดี๋ยวคนก็หาว่าอ่อนแออีก เลยถ่ายใส่กระดาษรอบหนึ่งก่อน อย่างงี้มันก็ต้องจริงแท้แน่นอนอยู่แล้วแหล่ะ เห็นๆกันอยู่ ส่วนเจ้าหน้าที่ตำบลนั้นเค้าก็บอกว่าพูดจริงเหมือนกัน รายละเอียดยังไงหนูฟังแล้วก็งง ต้องเกาหัวแล้วเกาหัวอีก แถมอะไรที่เอามาโชว์ก็เป็นภาษาปะกิด อ่านม่ายออกอ่ะ...วู้! หลายๆอย่างที่เป็นความจริงในเรื่องเดียวกันช่างทำให้หนูตัวน้อยๆสับสน อลหม่านนัก เอาหูไปนา แล้วเอาตาไปไร่ดีฝ่า ง่ายกว่ากันแยะเลย
เจ๊ คะเจ๊...ด้วยความเป็นห่วง อาทิตย์ก่อนฝนตกที่หมู่บ้านก่อตอหม้อ ในหน้าหนาวที่แสนร้อนอย่างนี้ ฝนมันตกอยู่หน่อยเดียวเอง แล้วไหงน้ำมันท่วมแล้วล่ะคะ ยังไม่ใกล้หน้าฝนซักนิด ปีนี้เราจะรอดจากน้ำท่วมจริงๆใช่มั้ยคะเจ๊ แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอ
ห้าลบสอง ได้เท่ากับ ไอเลิฟยู หนูรักเจ๊ที่ซู้ด...(สำหรับคนที่มาแอบอ่านแล้วตามไม่ทัน...แบมือออกมา หดนิ้วกลางกับนิ้วนางลงไป ชัดเจน...เปลี่ยน...)
หนูนาคารูแย้ตัวเดิมเด๊ะ รักเละเทะเหมือนเดิมด้วย
6 กุมภาพันธ์ 2555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น